Przyczyny i objawy otosklerozy

Otoskleroza to jedna z chorób ucha wewnętrznego. Polega ona na nieprawidłowym wzroście tkanki kostnej w obrębie ucha, głównie kosteczek słuchowych znajdujących się w uchu środkowym. Objawy otosklerozy zwykle rozwijają się stopniowo i mogą obejmować ubytek słuchu, szumy uszne, a nawet zawroty głowy. Nieleczona może prowadzić do znaczącej utraty słuchu, a nawet głuchoty. W poniższym artykule przyjrzymy się bliżej przyczynom otosklerozy, jej objawom oraz dostępnym metodom leczenia.

Co to jest otoskleroza i jaki ma wpływ na nasz słuch?

Otoskleroza jest stanem polegającym na nieprawidłowym wzroście kości błędnika kostnego, czyli kości otaczającej ucho wewnętrzne, w którym zlokalizowane są narządy odpowiedzialne za słuch i równowagę.

Zanim dźwięk dostania się do naszych uszu, płynie przewodem słuchowym zewnętrznym i dociera do błony bębenkowej. Następnie wprowadza ją w drgania, a sygnał dźwiękowy jest przesyłany do kosteczek słuchowych, płyn wypełniający ślimaka, aż do receptorów słuchowych. Te zaś przesyłają sygnał za pomocą nerwu wprost do mózgu. Jeżeli jednak ostatnia z kosteczek słuchowych zostanie unieruchomiona, sygnał nie zostanie przekazany dalej, w wyniku czego przestaniemy słyszeć. 

Najczęściej choroba objawia się:

• jedno- lub obustronnym niedosłuchem, 
• uciążliwymi szumami usznymi, 
• zawrotami głowy, 
• zaburzeniami równowagi.

Co może być przyczyną otosklerozy?

Otoskleroza zazwyczaj występuje u pacjentów między 15 a 40 rokiem życia. Specjaliści wskazują na możliwe czynniki genetyczne, hormonalne oraz środowiskowe.

Genetycznie narażone są osoby, których rodzic wykazuje kliniczne objawy otosklerozy. Prawdopodobieństwo jej odziedziczenia wynosi ok. 20%.

Wskazuje się również, że na rozwój choroby może wpływać ciąża pacjentki, u której dochodzi do wzrostu estrogenu.

Wśród przyczyn choroby wymienia się także zaburzenia autoimmunologiczne czy zakażenie wirusem odry.

Audiometria tonalna i leczenie operacyjne

Badaniem pozwalającym na zdiagnozowanie otosklerozy jest audiometria tonalna. Pacjent umieszczany jest w specjalnie wyciszonej komorze i otrzymuje tzw. przycisk odpowiedzi. Na jego uszy zakładane są słuchawki, przez które przesyłane są dźwięki o różnych poziomach głośności i częstotliwościach. Zadaniem pacjenta jest sygnalizowanie momentu, kiedy jest w stanie usłyszeć jakikolwiek dźwięk. Następnie, osoba przeprowadzająca badanie obniża poziom głośności, aby ustalić, jaki jest najniższy poziom dźwięku, który pacjent jest w stanie wychwycić.

Otosklerozę leczy się operacyjnie za pomocą dwóch technik: stapedektomii i stapedotomii. Obie techniki polegają na wprowadzeniu do ucha środkowego protezy w miejsce częściowo (stapedotomia) lub całkowicie (stapedektomia) usuniętego strzemiączka.